دانلود آهنگ تو صف روادیدی صبح دم اذان میری از یاس

دانلود آهنگ تو صف روادیدی صبح دم اذان میری از یاس

در خدمت شمایم با آهنگ جدید یاس در گلچین 98 |با کیفیت بالا و لینک های مستقیم دانلود + پخش آنلاین

Music by Yas | To Saf Ravadidi

 آهنگ تو صف روادیدی صبح دم اذان میری از یاس

پرسه در جریان امواج صوت

چشم تصویر دریای سرخ

من افزودم از طول به پنهای عمق

یه سایه تو اعماق نور

این گوسفند چاق، میراث قوچه

که بی دردسر تنها میسازه گوشت

یه دیدگاه پوچ که میزبان هوشه

یه از خونه بیزاره بیگانه جوش

همه لب ها تنور

کسی همراه نبود

نه چندان صبور از این تنگنا کبود

همه متن ها روون

شصت ها زبوون

اما معنا معلوم از مبنا محرومه

تو هر واژه خوف

از ماشه گفت

بذر اون سیم خارداری که ریشه کرد از ما شکفت

پس در های قفل دل همسایه مرد

ته سرمایه سوخت

این یعنی بی مقدمه بیم مقدمه

توی این موحوطه کی مقدمه

یه نردبون صاف به قعر گورستان

یا حبس موندگار یه نسل خونه زاد و بیم شکم

یه پل رو بهت وحشت جمعیت

یه نردبون شعله ور رو مرکز قرنیه ات

به لطف مهر افسر امنیت

فقط سقوط آزاده با حداکثر ظرفیت

از خودم بیشتر از همه ترسیدم

اون طفل معصومی که شد حضرت معصیت

این سروده های ناب لحظه های سکوت رو

به مغز تبریک بگو به قلبم تسلیت

من در پی کنج بنهان

واسه حدس این سرنوش موج پیما

نه دیگه مرغ شیدام

نه تو عمق میدان

تنها نور باقی از هر نقطه پیداست

یه رخ بنما بما تا برهنه تر

ببینی تو چهارستونت رفت به رهن ترس

که خورده به ایست، این قوم گم توبه نویس

یه طعمه ی زیر به قول کهنه رییس

از دشمنان برند شکایت به دوستان

چون دوست دشمن است شکایت به کجا بریم

سعدی تو کیست در این حلقه کمند

چندان فتادند که ما صید لاغریم(به به)

همین بود ما هم عین مابقی

روانه ایم به کام مرگ رو این ریل نامرئی

ما ….. نتیجه سلیقه و میل داوریم

نه مصرع اولیم نه بیت آخریم

پرسه در جریان امواج صوت

چشم تصویر دریای سرخ

من افزودم از طول به پنهای عمق

یه سایه تو اعماق نور

خنده های کودکانه مقر دوستی

صدای نکّره اون ته گفت نخند بگو سیب

دستورا تیز درس خونا میخ

به تخته سیب گفتی دندون ها ریخت

گفت درکش نکن همین رو فرو کن توت

شروع کن کور از همین افق غروب کن زود

ولی من توی این فضای تحت نظارت

تجدید شدم تا واسه خودم وقت بزارم

اونی که منتظر تکلیفشه رو بگن

از همین حالا ورق های تقویمش رو بکن

محافظ خویشتن تو حادثه نیستن

هرچی گل مچاله تر رایحه بیشتر

ولی این حرف رو از اون جاکشه میشنید

که دیدش جز تابش انعکاس دیش نیست

شاه بیت هاشون غلام دربار

با ملکه ذهنی که به سادگی یه فاحشه بیش نیست

اون که به ابلهیت جرئت میگه

بهش هویت میده حرفش حجت میشه

نکته اش اینه بی رحم جلوه دادن این آدما

داره برعکس بهشون حس قدرت میده (صحیح)

حریم اعتراض پاره شدن علنا

چون یه عده از واقعیت واقش رو بلدن

اونی که جیغتو میکشه تا تهتو ببینه

دیگه لزومی نداره جلو لبتو بگیره

میترسم و مینویسم عذابش نموند

چرا داد بزنم وقتی شعر حالش معلومه

اونی که سلاح قلمه و سازش زبونه

میدونه حتی یه فاتح با یه “ه” کارش تمومه

تو ذات جماعت بی کیفیت اینه که

رو حیثیت آدما برچسب بکوبه

با همون زبون از حقوق بشر بخونه

مثل اینه که باتلاق رو با لجن بشوره

یه توجیه گذرا واسه تو جیب گذران

هرجا نگاه کنی به هوچی خوش ادا

شد مرید خود زنا و این محیط مبتلا

حتی اعتراض میکنه واسه تولید محتوا

نصف مخطبا مخ ها تباه

رخ ها نما صبح ها شب ها جفت پا هوا

همگی محو یه منظره ی مضحکن

که هرکی از این درخت بیشتر موز بکنه بت شکنه

پرسه در جریان امواج صوت

چشم تصویر دریای سرخ

من افزودم از طول به پنهای عمق

یه سایه تو اعماق نور

صاحب کل، من عابر کور

از جاده به دور، لایق نور

چاره بجو، ساده بگو

از سال نکو،ختم این قائله کو؟

مقابل کوه وایستا نگفته هاتو معامله کن

تا سبکبال دوباره بشی وارد گود

تو باش و کوه باش و با شکوه بشنو بی کم و کسر

اونه که میتونه حس پشت سینمو وصف کنه

کله ای که میزنه کج

این نفسی که هنو داره میدمه گرم

به دنبال گوش میون اینهمه کر

صدات میزنه تو این جو بی برکت

چرخ بی حرکتی که قعر دره سرید

علم خارج از کنترل یه فهم اریب

نظم نوین زوار رو داده دست کوید

تسمه برید دنیا از یه عسطه گریخت

کمر شهر جلوی چشمام شکست

من دیگه نمیخوام خودمو نجات بدم

چون کور ترین این رشته ی هزار گره م

خوشم میاد جا زخمامو فشار بدم

خمار چشم سنگیم رو هم افتاده پلک

دنیام بین تنگ آب حباب شکل

پای وجدان سایه افتاد(یک!)

لای مشتام جای خودکار(دو!)

خمار چشم میپیچه به هم اوضاع چرت

اتاق چرک انگار دفنه زیر طوفان شن

مواظب، گرفتم به سر کلام سفت

وابستگی، وارستگی، کدام یک؟

وقتی خیابونا جا مردم شده پر پلیس

مهاجرت میشه تنها میانبر گریز

بهتر اینه که جای لباس پلو خوری

جلو آینه جلیقه ضد گلوله پرو کنی

همه پوستا زبر و کلفت تر از کروکودیل

علنی تر از اینه که بخوایم غلو کنیم

اتاق فکر حقیقت ته حلفدونی

فک رو پلمپ کنی یا فک پلمپ کنی؟

هر چی گفتی آقا اینجا غربال میخواد

می برید کار خودشو انجام میداد

هر نفر بعد نفس نفر قبله

چه فرقی داره یک با صد کاندیدا؟ ها؟

کچل حسن حسن کچل

آخرسر خلق الله وسط هچل

امنیت رو میگیره میشه مظهر وحشت

خطری ترین تصمیم ها تو خلوت بشره

نتیجه از جمیع داده ایران قشنگه ولی از نگاه شازده ها

فضل پدر چه لطفی داره واسه ما

که بابا فاضل بوده و فرزند شده فاضلاب

دریغا که گرسنه ترینی توی غنی ترین خاک

که دنیا مدرنه و ما تو عمیق ترین خواب

که تصویرا زشته توی ظریف ترین قاب

که تصمیمای تو اشتباه توی ضعیف ترین راه ممکن در اصل ما بازیچه

ما طرفیم با نارسیست آزار پیشه

ازز فساد نگو وقتی که بازار هیچه

خب دست که بسته باشه پا باز میشه

ما نگاه رو از عقربه کندیم

واسه نجاتمون دغدغه مندیم

ما واسه اینا عین یه جدول حلیم

میدونن هرجا بریم عین کفتر جلدیم

تصویرا رد میشه از زیر چشما همه

تو دست میکشی الباقی رو میکشه لبت

کرختی میاد سراغ نیمه چپت

روز یعنی فقط انتظار پیله ی شبت

ریزش برف رو سینه ی شهر

تا پیچش برگ رو سیمکش برق

مدام یه سوال که ضمیمه ی شعرمه

اینه که آیا بینش کم از بیم شکمه؟

متن آهنگ بیم یاس سایت کافه موزیک

اینه حال ملتی که در اصل تک به تک حقایق رو میبینه اما از لای میله ها

لاله ها خشکن از اونا که دونسته اسید ریختن به زیر پای ریشه ها

اونکه خوابه الان بیداره و برعکس اونی که همواره بیدار خواب زیر خاک

کلی خشم فرو خورده که ازت ساخته یه سمبل صبر، لال و بی دفاع

کار؟ پا نمیده پام

زمان بی صاحاب یه لحظه وانمیسته بام

فقط به لطف شرب باده خیسه کام

خودمو گم کردم من لای گیس یار

تنها شک و تردید بار کیسه هام

تو این کشمکش دره پاره میشه لام

مینویسم با علم به اینکه پانویسه جام

وای به حال اونکه افتاد تو دام این صدا

با ذهنیت هار گرسنه صرف نظر از اینکه چه کاری درسته

مثل همگان واسه غم نان میدویی

مثل اسبی که زوری شده یار درشکه

دلیل رفتن جاذبه خارج نیست نه علت دافعه ی داخله

فراری دادن یه قافله غافله

یه مریض مسری پی جامعه ی سالمه

خونه سراسر جدل، بحث، آشوب

پدر که به ما داد فقط اخمهاشو

بچه های دوستشو بغل کرد با شوق

به ما که میرسید کمربند واشد

شک و شبه جای ایمان

مغز مونده لای سیمان

و کله گنده ها بی نام

به ست قله های ایران

خب اصل کاری توپ جمع کنه

اون چوپنه که میخواد آدما رو گوسفند کنه

وطیفه مسئول فقط دستور به سرکوب اونه

که بهش وظیقه ها را گوش زدکنه ولا غیر

این آدما رو شکار دیده برای صید

شعار میده فردا بله الان خیر

وقت جواب به ارباب رجوع سرا غیب

و ما بین ناگفته کلافه ایم

همه از دم کفری شخصیت های بی ثبات چند قطبی

کار ما داره میگذره از بطری

دادا کالیبر رو ول کن ما هم قطبیم

چنگیز وار اومده از ریشه بکته

اونی که مالید صد سال راه رو میره یک شبه

ما مث پروانه نشستیم خیره به شمع خاموش که خبر بد دیگه بشنوه

پیله من به دیده حق حتی میکشه صمغ از شیره سنگ

ولی مدام یه سوال که ضمیمه ی شعرمه

اینه که آیا بینش کم از بیم شکمه؟

گوش به زنگه

توش یه جنگه

کل توشه سنگه

رد سایه هارو بگیر

خودت میرسی به چراغ جاده ها

وقتی فصل آخر این مملکت رو خزان دیدی

میبینی عدل و انصاف واسه همه تساوی نی

تو صف روادیدی، صبح دم آذان میری

فردا تو خیابون غریبه محو تصاویری

از سر صبح واسه نونت بساط چیدی

سبک زندگی رو عوض میکنی اگه فضا دیدی

یا پالتو پوست گرک تنت به سگت غذا میدی

کله سوت کشید از بس که ما این همه تضاد دیدیم

کاش میشد بگم مثبت اندیشم

این چشم ها هرجا میرن لنز مستند میشن

وقتی هیچ میبینی پیش نمیره طبق نقشه

میگی همین آلونگ تو بیابون یه لنگه کفشه

ولی مهمون تو کاخ میزبان هم مغذبه

کالبدش رو زمین از درونش معلقه

حتی اگه مدرنیزه توی dna ش رسوخ کنه

باز بین وطن و بی وطنی مردده

اینجا دغدغه رو دانش و علوم و اسرار

میکن هدق محققه ولی با رفع پیش نیاز

ولی حیات تا وفات رو اصول و برنامه

میپرسته تو برنامه ات چیه هرچی پیش بیاد

وقت صرف تولید سرا گرم کالا

تاریخشون دقیقه من میگم ایشلا

انگ واژه جهان سوم سبب میشه

ایده هام به محظ زاده شدن کفن پیچه

غرب یعنی منطق یه غزل پیشه

جدیت سردی که با خنده بزک میشه

قصه مهاجری تو خاک وطن ریشه کرده

ولی در حال وداع از اون طرف شیشه

تو پیچی که حتی بلد گیچه

یه نکاه از ما هزارو یک قدم پیشه

مث مورچه ای که زیر خاکه

تو طرف شیشه ایپ

نمیدنه هر لحظه داره رصد میشه

من واسه بیان حرفام دنبال مثال بهترم

فصلی ندیدم تو کتاب کشورم

من تلنبار خاطره از هزارو یک شبم

گوشامو باد میکنم خودم صدام رو بشنوم

گوش به زنگه